Een reis die ik voor altijd meedraag 🧡
14-04-2025 | 10:46 Uur
Wat een reis. Na tien intense dagen door Zuid-Afrika en Namibië ben ik weer thuis, maar wat ik daar heb gezien en gevoeld, blijft voor altijd bij me. Het is nauwelijks in woorden te vatten. Het voelde alsof ik maanden ben weggeweest, in een totaal andere wereld.Samen met mijn vriendin Tessa en een bijzondere groep mensen fietste ik voor het goede doel. Over hobbelige zandwegen, door riviertjes en heuvels, in de brandende zon. Het was zwaar, soms afzien, maar elke kilometer waard.De natuur was indrukwekkend, de wilde dieren prachtig, maar vooral de mensen hebben me diep geraakt. De kracht in hun ogen, hun verhalen vol moed en hoop, en de warmte waarmee ze ons ontvingen, zal ik nooit vergeten.Tijdens deze reis zag ik met eigen ogen hoe hard hulp nodig is. In de sloppenwijken van Johannesburg, Okahandja en Omaruru leven veel gezinnen in schrijnende omstandigheden: zonder stromend water, vaak zonder voldoende eten, en zonder uitzicht op een betere toekomst. Tegelijkertijd zag ik ook hoeveel verschil Orange Babies maakt. Hun inzet is levensveranderend. Elke euro, elke kilometer, elke vorm van steun betekent zóveel. Ik ben dankbaar dat ik daaraan heb kunnen bijdragen.Een van de meest indrukwekkende momenten was ons bezoek aan het Orange Babies House. Hier groeien twintig jongens en twintig meisjes op die uit extreem moeilijke omstandigheden komen, kinderen die mishandeld zijn of nog erger hebben meegemaakt. Dankzij de warmte en toewijding van de community mothers hebben ze hier een veilig thuis gevonden. Ze noemden het zelf vol trots "a happy life". De verhalen die we hoorden waren vaak hartverscheurend, maar het was bijzonder om te zien hoe deze kinderen, met de liefdevolle zorg die ze krijgen, weer kunnen opbloeien.Ook de 5 Rand School maakte diepe indruk. We werden onthaald door ruim 400 kinderen die zongen, dansten en lachten. We hebben de eten geserveerd, spelletjes gespeeld, en later voedselpakketten gebracht bij gezinnen in de sloppenwijk. Erg verdrietig om te zien hoe zij in deze omstandigheden moeten leven.De fietstochten door Namibië waren adembenemend. Langs giraffen, neushoorns, nijlpaarden, olifanten en zebra’s, door glooiende landschappen en over uitdagende paden. Soms zwaar, soms magisch, maar altijd onvergetelijk. En hoe pittig het ook werd, we sleepten elkaar erdoorheen. Bij het Papa Centre in Windhoek ontmoetten we de Chommies: een groep inspirerende jongeren die als rolmodel dienen voor hun community. Met enorme gedrevenheid geven ze voorlichting over HIV, veilige seks en hoe je met uitdagingen in het leven om kunt gaan. Ze bieden coaching, delen hun verhalen en maken zo een wereld van verschil. Wat een kracht en energie stralen zij uit! Op onze laatste dag zagen we hoe zij jonge kinderen begeleiden en voorbereiden op de basisschool, met extra aandacht voor die eerste, cruciale jaren waarin de basis voor hun toekomst wordt gelegd. Educatie is hier van levensbelang. Het opent de deur naar kansen, zelfredzaamheid en een betere toekomst. Juist in deze kwetsbare fase, waarin veel kinderen opgroeien in extreme armoede, is het zo belangrijk dat ze goed worden voorbereid. Zonder deze vroege ondersteuning is de kans op schooluitval en uitzichtloosheid groot. Dankzij de inzet van de Chommies en het team van het Papa Centre krijgen deze kinderen de kans om hun talenten te ontwikkelen en te dromen van een hoopvoller leven.Deze reis was een achtbaan van emoties. Ontroering, vreugde, trots, maar ook verdriet en machteloosheid. Toch heb ik vooral hoop gevoeld. Orange Babies maakt een groot verschil, soms kind voor kind, maar altijd met impact. Continuïteit is essentieel, en daarom is alle steun nog steeds hard nodig.Heel veel dank voor alle donaties die ik al heb mogen ontvangen. Wil je nog bijdragen? Dat kan nog steeds via de link.
